Wystąpienie stanowić będzie syntetyczne omówienie wyników badań nad twitterowymi kampaniami kandydatów w polskich wyborach prezydenckich w 2020 r., pod kątem obecności w przekazach kampanijnych treści dotyczących pandemii covid-19. Poczyniono bowiem założenie (uzasadnione dotychczasowymi wynikami badań nad mediami społecznościowymi w polityce, specyfiką serwisu, jak i koncepcjami marketingu politycznego oraz ustanawiania agendy), że funkcjonujące w okresie kampanii wyborczej twitterowe profile kandydatów reprezentatywnie ukazują zawartość i intensywność ich komunikacji wyborczej. Stanowią one przestrzeń codziennego relacjonowania przez polityków (ich sztaby) swoich kampanii, w tym eksponowania ważnych dla nich tematów dotyczących warunków rywalizacji i prezentowanych ofert. Interesujące było zarówno samo konstruowanie różnych tematycznych i celowościowych "kontekstów" koronawirusa w komunikacji wyborczej na Twitterze, jak i natężenie posługiwania się tymi ujęciami wobec całości komunikacji kandydatów w serwisie.

Badanie dotyczyło z jednej strony roli, jaką kandydaci i ich sztaby przywiązywały do problemu pandemii (minimalizująca, eksploatująca go lub wręcz eskalująca); z drugiej – potencjalnego instrumentalnego wykorzystywania zagadnienia pandemii dla zrealizowania celów strategii wyborczej. Zasadniczy problem badawczy można zatem sprowadzić do stwierdzenia: pandemia koronawirusa jako czynnik interweniujący w treści społecznościowej komunikacji wyborczej kandydatów w wyborach prezydenckich w 2020 r.

Jednostki antycypują, uznają jako wiarygodną perspektywę poznawczą w kontekście, który ma dla nich sens, albo całokształtem uzewnętrznia wyobrażoną przez nich reprezentację rzeczywistości. Poddając refleksji współczesne meandry dyskursu medialno-politycznego należy uznać, iż polityczni decydenci coraz częściej umocowują wizję realizowanej polityki odwołując się do kategorii zagrożeń, kształtując preferencje społeczeństwa za pomocą języka utożsamianego ze specyfiką sfery bezpieczeństwa.

Mając na uwadze, że sam akt mowy stanowi pewien wymiar relacji na płaszczyźnie polityka-społeczeństwo, rozszerzenie okrojonego horyzontu eksploracyjnego umożliwia teoria sekurytyzacji. Z tego względu, cel referatu stanowi analiza wzmacnianego poprzez wojenną podbudowę, intencjonalnego przekazu działaczy politycznych, ulegającego nieustannej konwersji w świecie cyfrowej komunikacji.

Systemy niedemokratyczne bez wahania sięgają po cenzurę aby manipulować opinią publiczną. Zjawisko to generuje powstanie autocenzury - postawy samodzielnego pisania w taki sposób aby treści były publikowane bez ryzyka zablokowania ich przez cenzurę. Czy # lub raczej związana z nim popularność pewnych tematów może być początkiem współczesnej i wcale niekoniecznie niedemokratycznej formy autocenzury? Wystąpienie będzie przedstawieniem wstępnych badań dla których inspiracją były projektowe prace zaliczeniowe studentek i studentów. Wystąpienie będzie również próbą odpowiedzi na pytanie czy można rozpocząć działalność informacyjną bazując na tematach, które są ważne ale nie popularne.