W referacie przedstawione zostanie zjawisko „leaky pipeline”. Podjęta zostanie również próba odpowiedzi na pytania: jaka jest geneza tego zjawiska i czy istnieje jego polska odmiana.

W referacie szukam odpowiedzi na pytanie, czy jest miejsce na wzajemne oddziaływanie, inspirowanie przez kobiety zajmujące się naukowo analizą procesów zachodzących w  polityce a kobiety, które działają w sferze polityki. Jednak z punktu moich zainteresowań najważniejszym zagadnieniem będzie to, czy działania politolożek (teoria) i polityczek (praktyka) mają realne przełożenie na sytuację kobiet, które są potencjalnie „konsumentkami” ich działań w obszarze polityki społecznej państwa.

W wystąpieniu podejmę problem konieczności "kobiecego wspierania się" w świecie nauki w Polsce. Bez konsekwentnego budowania mechanizmów kobiecej solidarności (przekładających się na konstruktywne wsparcie i budowanie koalicji wyborczych)- instytucje (nauki) nie zmienią się same z siebie. Potrzebują bodźca z zewnątrz (np. regulacje czy zalecenia płynące z instytucji europejskich) oraz działań z wewnątrz, podejmowanych przez naukowczynie i naukowców, na rzecz zmian systemowych. Zjawisko "syndromu królowej pszczół" trzyma się mocno (por. N. Kosakowska-Berezecka, M. Żadkowska, Raport 20 lat dla kobiet w nauce, 2020, dla Fundacji l'Oreal). Często poparcie dla różnorodności jest deklaratywne (83 proc. stypendystek Programu L'Oreal uważa, że "różnorodność w zespołach naukowych zwiększa innowacyjność", ale  jedynie 27 procent z nich dba o parytety płci planując konferencje naukowe, a co piąta z nich "dba o perspektywę płci planując badania naukowe" (por. op. cit). 

Ostatnie wybory rektorskie pokazały, że zmiana jest możliwa. Po raz pierwszy na wielu uczelniach funkcję rektorki sprawują kobiety. To krok w dobrym kierunku. Innym  przykładem jest  Polska Akademia Nauk (prezes +5 wiceprezesów mężczyzn). Szczegółówe dane (ilościowe i jakościowe, m.in. wynikające  z "obserwacji uczestniczącej") zostaną przedstawione.