Nurt konserwatywno-liberalny to przede wszystkim ugrupowania, które rozwijały się wokół Janusza Korwina-Mikke. Ten polityk  i związane z nim środowisko często (być może słusznie) oskarżany o działania na rzecz dezintegracji Europy w imię interesów Kremla  - przedstawia wizję państwa minimalnego -  a jego postulaty najczęściej podchwytywane są przez młodych wyborców. Z jakiego powodu cieszy się wśród nich popularnością, jakie cechy posiadałoby państwo gdyby wygrali wybory konserwatywni-liberałowie. Na ile ich poglądy zbieżne są z myślą anarchokapitalistyczną. 

Celem wystąpienia jest próba konceptualizacji przynajmniej 4 projektów geopolitycznych obecnie ścierających się w regionie postjugosłowiańskim. Kontynentalizm środkowoeuropejski wraz z atlantyzmem działają według paradygmatu neoliberalnego w celu związania regionu ze światem zachodnim. Neoosmanizm i eurazjatyzm zaś stanowią "kontrofertę" wcale nie mniej atrakcyjną dla niektórych graczy w regionie. Na czym polegają ich cele i jakie są ich wymiary? 

Odpowiedzi na te pytania są niebagatelne gdyż historia pokazuje, że procesy integracyjne bądź dezintegracyjne w regionie bałkańskim mogą mieć zasadnicze znaczenie dla historii Europy.

 Celem wystąpienia jest analiza aktualnej kondycji i potencjału politycznego ugrupowań katalońskich opowiadających się za niepodległością regionu. Szczególna uwaga zostanie poświęcona problemowi spójności bloku proniepodległościowego w latach 2017-2022, zwłaszcza w kontekście efektywności działań oraz budowy wspólnego frontu wyborczego. Badanie obejmie przede wszystkim odpowiedź ugrupowań independentystycznych na zapowiedź przeprowadzenia wcześniejszych wyborów regionalnych, uzyskanych rezultatów w elekcji w lutym 2021 roku oraz sytuacji społeczno-politycznej bezpośrednio przed i po wyborach autonomicznych w Katalonii.

This paper examines whether the current crisis generated by the COVID-19 pandemic has changed the notion of European solidarity during a crisis. We compare two processes that can provide evidence on changing notions of solidarity: domestic ratification process of the European Financial Stability Facility (EFSF) in 2012 and the Own Resources Decision (ORD) in 2021. Both instruments have deep fiscal implications for each state and hence provided the basis for discussing in terms of EU solidarity vs national self-interests. The paper  inquires about the factors that drive domestic support and opposition towards the EFSF and the ORD and assesses the change regarding the value of European solidarity for national parliamentarians. We look empirically  at the vote-outcome (all states concerned) on EFSF and ORD as well as parliamentary plenary debates accompanying the domestic ratification processes.