Celem referatu jest przedstawienie polskich i niemieckich ram prawnych w zakresie doradztwa politycznego i lobbingu z punktu widzenia parlamentarzystów i ekspertów, którzy w swojej bieżącej działalności obserwują problemy i wyzwania w tej sferze. Rozważania obejmują zarówno genezę obecnych rozwiązań ustawowych w Polsce i w Niemczech, jak i odnoszą się do poszczególnych ich aspektów, takich jak kwestie etyczne, czy też konieczność zapewnienia przejrzystości procesów doradczych i lobbingowych w polityce. Analiza opiera się na badaniach w postaci wywiadów przeprowadzonych wśród parlamentarzystów i ekspertów w zakresie postrzegania przez nich sposobu funkcjonowania istniejących regulacji.

Polityczne procesy decyzyjne zachodzące w Unii Europejskiej są w obszarze zainteresowania grup lobbingowych od pierwszych lat funkcjonowania integracji europejskie. Już w Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali działały pierwsze grupy interesu reprezentujące przemysł węgla i stali. Wraz z rozszerzeniem kompetencji wspólnot europejskich, a potem Unii Europejskiej, na kolejne polityki :energetyczną, klimatyczną, rolną nasiliła się aktywność lobbystów na poziomie europejskim. Z badań prowadzonych nad lobbingiem wynika, że grupy interesu szczególnie aktywnie działają na poziomie Komisji Europejskiej oraz Parlamentu Europejskiego. W swoich badaniach  skupiłam się na oddziaływaniu lobbystów na grupy polityczne, do których przynależą eurodeputowani. W trakcie wystąpienia zaprezentuję odpowiedzi na następujące pytania badawcze: Jakimi instrumentami dysponują lobbyści na forum Parlamentu Europejski? Jakie grupy interesu są najbardziej aktywne w Parlamencie Europejskim? Z którymi eurodeputowanymi spotykają się lobbyści? Z członkami, której komisji parlamentarnej najczęściej spotykają się przedstawiciele grup lobbingowych? Które polityki unijne są w obszarze zainteresowania grup interesu? W trakcie badań korzystałam z danych zastanych dostępnych na stronie: www.integritywatch.eu, lobbyfacts.eu oraz z danych oficjalnych zebranych przez Rejestr Przejrzystości EU. 

Celem referatu jest refleksja nad koncepcją „politycznej kultury eksperckiej” (pke) jako modelu umożliwiającego analityczne uwzględnienie różnorodnych aspektów dotyczących politycznych procesów doradczych w perspektywie porównawczej. W ramach wystąpienia zaprezentowane zostaną wyniki badań wypracowane na podstawie eksploracji perspektywy polityków uzupełnionych o badania subiektywnych przekonań ekspertów, jako drugiej strony doradczej interakcji, dotyczących ich relacji z aktorami życia politycznego w kontekście istniejących ram instytucjonalno-prawnych.  Analiza danych empirycznych przeprowadzona została w oparciu o założenie istnienia różnych typów kultury eksperckiej rozumianej jako system norm, procedur i instrumentów regulujących relacje pomiędzy ekspertami i podmiotami decyzyjnymi, ukształtowanych w wyniku zróżnicowanych uwarunkowań systemowych, politycznych, instytucjonalnych, prawnych, historycznych oraz kulturowych w poszczególnych państwach. Porównanie sposobu postrzegania relacji polityk-konsultant przez ekspertów oraz decydentów pozwoliło na zdefiniowanie tzw. miękkich uwarunkowań procesu doradczego oraz stanowiło podstawę typologicznego przyporządkowania politycznej kultury eksperckiej w Polsce i w Niemczech.

Wystąpienie jest efektem badań na formami i instytucjonalizacją doradztwa politycznego i lobbingu w polsko-niemieckiej perspektywie porównaweczej. W drugiej edycji projektu zbadano lobbystów i doradców politycznych po obu stronach Odry. Autorzy skupiają się na najważniejszych podobieństwach i różnicach w obu systemach politycznych.