Celem niniejszego referatu jest przedstawienie wyników analizy stabilności politycznej polskiej reprezentacji w PE oraz jej uwarunkowań. Analiza uwarunkowań stabilności politycznej reprezentacji opiera się na założeniu o istnieniu relacji pomiędzy dynamiką stabilności na poziomie krajowym oraz dynamiką stabilności na poziomie europejskim. Na istnienie takiej relacji wskazują dotychczasowe badania dotyczące wyborów do Parlamentu Europejskiego, a dokładnie ich drugorzędnego charakteru i warunkowania decyzji wyborczych przesłankami opartymi o politykę krajową (Hix, Lord 2011). Badania dotyczące stabilności polskiej reprezentacji w PE są prawodzone w ramach grantu NCN "Uwarunkowania stabilności i spójności polskiej reprezentacji w Parlamencie Europejskim" (kierownik: prof. Krzysztof Zuba). 

Celem referatu jest zaprezentowanie podejścia metodologicznego do badania stabilności politycznej. Podejście to uwzględenia kluczowe dla badanego przedmiotu dystynkcje takie jak: a) stabilność jako niezmienność i stabilność jako elastyczność; b) stabilność jako zjawisko i jako potencjał; c) stabilizowanie za pomocą norm społecznych i norm prawnych; d) podmiotowe i przedmiotwe aspekty stabilnosći politycznej. Obszary te wspólnie stanowią szkielet teoretyczny, który umożliwia badanie empirycznych przykładów systemów politycznych borykających się z problemem stabilności.

Badania Alberto Alesiny, Sule Ӧzler, Nouriela Roubiniego i Phillipa Swagela (Political instability and economic growth, 1992) pokazują wzajemne związki między niestabilnością polityczną i niewydolnością gospodarek państw, których systemów politycznych dotyka ten problem. Niestabilność polityczna jest w nich postrzegana nie tylko jako siłowe zmiany rządów, ale także ich częste zmiany przeprowadzane w oparciu o procedury konstytucyjne. Z perspektywy ekonomicznej różnice pomiędzy skutkami różnych form częstych zmian rządu nie muszą być znaczne – zarówno legalne jak i nielegalne owocują niepewnością utrudniającą inwestycje i skutkują spowolnieniem wzrostu gospodarczego. W rezultacie pojawiają się jednak dodatkowe problemy – powstaje ryzyko wystąpienia swoistego „zaklętego kręgu”, gdyż trudności ekonomiczne będące efektem niestabilności politycznej tworzą istotne problemy dla kolejnych rządów i mogą potęgować niestabilność polityczną. A. Alesina i Roberto Perotti (Income distribution, political instability, and Investment, 1996) potwierdzają tezę o niekorzystnym oddziaływaniu niestabilności politycznej na inwestycje, a jednocześnie dowodzą rozpowszechnionego już wcześniej poglądu, że stabilności politycznej sprzyja obecność w państwie silnej klasy średniej. Jej brak i obecność znacznych nierówności majątkowych zwiększa niezadowolenie społeczne i skutkuje różnego rodzaju napięciami podsycającymi niestabilność polityczną. Thomas Pikkety i Facundo Alvaredo (Measuring Top Incomes and lnequality in the Middle East: Data Limitations and Illustration with the Case of Egypt, 2014) pokazują z kolei relatywnie dużą skalę nierówności ekonomicznych na Bliskim Wschodzie w okresie tzw. Arabskiej Wiosny i uwypuklają związki niestabilności i nierówności. Planowane wystąpienie będzie miało na celu przedstawienie większej złożoności powiązań obu problemów i odpowiedź na pytanie o metody badania relacji pomiędzy niestabilnością polityczną a poszczególnymi problemami ekonomicznymi.