Backsliding w sferze polityki medialnej utożsamić można z wyodrębnionym przez Głowackiego i Kusia polaryzacją strukturalna i behawioralny. Aktywność w tym obszarze wiąże się bowiem z dwoma rodzajami działań państwa. Z jednej strony jest to kreowanie ram polityki medialnej służących zapewnieniu kontroli nad rynkiem, z drugiej wiążą się z oddziaływaniem na treści przekazów.

Problemem badawczym analizowanym w wystąpieniu jest wykorzystania ram interpretacyjnych w sposobie prezentowania przedstawicieli władzy i opozycji w głównych serwisach informacyjnych ogólnopolskich stacji telewizyjnych – publicznej TVP S.A. oraz prywatnych Polsat i TVN. W badaniu przyjęto, że świat bohaterów serwisów informacyjnych nadawców ogólnopolskich jest silnie spolaryzowany, a polaryzacja ta następuję poprzez wykorzystanie ram głównych: „przyjaciel”, „wróg”. Założono również związek między nadawcą a wykorzystaniem przez niego ramy wroga i przyjaciela wobec polityków opozycyjnych i polityków obozu władzy. W przypadku telewizji publicznej, wiązanej z obozem władzy, i telewizji prywatnej Polsat przyjęto, że dominującą ramą w audycjach informacyjnych przy prezentacji polityków opozycyjnych będzie rama wroga, a partii rządzącej rama przyjaciela. Odwrotnej prawidłowości oczekiwano w przypadku audycji nadawcy prywatnego TVN.  Badanie miało wymiar przede wszystkim jakościowy. Starano się ustalić zakres ramy „wroga” i „przyjaciela”  oraz ram podrzędnych dla poszczególnych nadawców telewizyjnych.

Postępująca na kontynencie europejskim polaryzacja między demokracjami a reżimami autorytarnymi owocująca upowszechniającą się dezinformacją niszczy jeden z warunków koniecznych demokracji - tradycyjną debatę publiczną. Sytuację dodatkowo komplikują powtarzające się przypadki fizycznej przemocy wobec dziennikarzy, zaostrzanie prawnych ograniczeń wolności wypowiedzi i pogarszająca się ekonomiczna kondycja mediów. Na przykładzie Polski zidentyfikuję skuteczność inicjatyw Unii Europejskiej przeciwdziałających ograniczaniu wolności mediów.

Przedmiotem wystąpienia będzie skala dezinformacji w wybranych obszarach, m.in. finansów publicznych Unii Europejskiej, która ma miejsce na poziomie krajowym – na przykładzie Polski. Głównym problemem będzie wskazanie skali nierespektowania prawa do informacji, oraz zasady dobrej administracji. Dostęp do informacji, rzetelnej, aktualnej, pozwala obywatelom na bliższe uczestnictwo w procesie podejmowania decyzji. Informacja gwarantuje, że obywatele mogą obserwować (śledzić) działania administracji oraz wzajemnie – daje legitymację (prawowitość) tym działaniom, daje im uznanie, często warunkuje ich skuteczność i odpowiedzialność.

Hipoteza wystąpienia: Polsce, jako państwu członkowskiemu UE, zarzuca się łamanie zasady państwa prawa, co politycy obozu rządzącego określają nadużyciem i podejmują kolejne kroki w kierunku zdławienia demokracji i wolności.

Wnioski: sprawne działanie Unii Europejskiej i powierzonych jej zadań możliwe jest jedynie wówczas, gdy wszystkie państwa członkowskie będą przestrzegać wspólnych wartości. Obserwujemy w Polsce rozmontowywanie ustroju liberalnej demokracji. Poza ważną funkcją diagnostyczną prezentowane działania rządzących dokumentują ich wiedzę i świadomość co do czynów naruszających obowiązujące w Polsce prawo i godzących w fundamentalne wartości zapisane w Konstytucji RP oraz prawie UE