Wzrost uczestnictwa kobiet w życiu politycznym w ostatnich dekadach zaowocował badaniami wyjaśniającymi w jaki sposób obecność (lub nieobecność) kobiet zmienia formę, charakter i treść polityki. Jednakże wciąż brakuje perspektywy genderowej, zwłaszcza w kwestii relacji między uczestnictwem w życiu politycznym a przemocą. Przemoc polityczna narusza prawa człowieka, utrudnia rozwój, konsolidację i rozkwit demokracji oraz podkopuje relacje uczciwości i zaufania, na których opierają się dobre rządy. Badania nad przemocą polityczną odnoszą się głównie do fizycznych napaści, skupiając się na konfliktach lub zmianach reżimów szczególnie wobec mężczyzn. Celem wystąpienia jest przedstawienie wyników badań nad przemocą semiotyczną wobec polskich politków na Twitterze. 

Wystąpienie będzie miało na celu przedstawienie najważniejszych ram pojawiających się w dyskusji na temat aborcji na polskim Twitterze. Opierając się na wcześniejszych badaniach dotyczących dyskursu publicznego w Polsce, występienie osadzone będzie w kontekście historycznym. Szczegółowa analiza zebranych danych (tweetów) wykazała, że sfera publiczna w Polsce jest niezmiennie spolaryzowana i silnie upolityczniona. Omawiając wyniki, postaram się wykazać, że kluczowe znaczenie ma nie tylko dalsza analiza ram dominujących w debacie publicznej, ale także lepsze zrozumienie wykorzystywanych w tym celu platform i postrzeganie ich jako miejsc dyskursywnych ze szczególnym językiem (platform vernacular) i zasadami (platform affordances). Prezentowane badanie koncentruje się na dyskusji, która toczyła się na Twitterze od 20 października do 15 listopada 2020 roku.

Eksploracja problematyki związanej z przywództwem politycznym kobiet w Hiszpanii stanowi nie tylko interesujące poznawczo zadanie, lecz wynika ze znaczenia bieżących procesów, zachodzących w tym państwie. Zawarty w tytule problem badawczy: „W jaki sposób sytuacje kryzysowe warunkują przywództwo polityczne kobiet w Hiszpanii?” można bowiem rozpatrywać na trzech płaszczyznach. Pierwsza z nich nawiązuje bezpośrednio do systematycznej zmiany postrzegania oddziaływania kobiet na politykę, która zachodzi w ramach przekształceń porządku politycznego, zapoczątkowanych w 2011 roku. Druga odnosi się do obejmowania przywództwa w partiach politycznych na skutek wystąpienia w ich ramach sytuacji kryzysowych. Trzecia natomiast wiąże się z wykorzystywaniem przez kobiety kryzysów do wzmacniania swoich pozycji w strukturach systemu politycznego. Tym samym analizowany problem uwzględnia zjawiska i wydarzenia, których znaczenie może mieć elementarny wpływ na dalsze kształtowanie i funkcjonowanie ładu politycznego w Hiszpanii. 

Parlament Europejski (PE) bywa określany jako orędownik równości płci w Europie - zarówno ze względu na wyraziste poparcie dla praw kobiet, jak i relatywnie wysoką liczbę zasiadających w nim posłanek. Od pierwszych wyborów w 1979 r. odsetek posłanek w PE utrzymuje się na poziomie wyższym niż odsetek parlamentarzystek w izbach narodowych parlamentów. Niezagregowana analiza ujawnia jednak znaczne różnice w reprezentacji kobiet z poszczególnych państw członkowskich w PE. Jak wynika z istniejących badań, różnice te nie mogą być wytłumaczone modelami stosowanymi do wyjaśniania reprezentacji politycznej kobiet na szczeblu parlamentów narodowych.

Celem artykułu jest próba wyjaśnienia różnic w deskryptywnej reprezentacji kobiet w PE pomiędzy państwami członkowskimi UE w oparciu o analizę zestawu zmiennych, które w poprzednich badaniach zostały uznane za potencjalnie istotne, ale nie zostały jeszcze przetestowane empirycznie dla wszystkich 27 państw UE. Badanie z zastosowaniem analizy regresji opiera się na danych z wyborów do PE w latach 2004, 2009, 2014 oraz 2019 i ma na celu odpowiedź na następujące pytania badawcze:

• Jakie czynniki stoją za zróżnicowaniem w odsetku kobiet wybieranych do Parlamentu Europejskiego z poszczególnych państw członkowskich?
• Jaka jest rola krajowych partii politycznych w wyborze kobiet do Parlamentu Europejskiego?
• Czy pozycja partii politycznej na spectrum lewica-prawica, poglądy na wartości społeczne i kulturowe oraz stanowisko w sprawie integracji europejskiej mają wpływ na odsetek kobiet wybieranych z tych partii do Parlamentu Europejskiego?
• Czy wewnętrzne regulaminy partii, struktury i procedury wyboru kandydatów mają wpływ na równowagę płci w reprezentacji tych partii w PE?
• Czy ordynacja wyborcza ma wpływ na odsetek kobiet zdobywających mandat w wyborach do Parlamentu Europejskiego?
• Czynniki z którego poziomu - narodowego czy wewnątrzpartyjnego - są istotniejsze dla poziomu reprezentacji kobiet w PE?

Prekursorem badań nad lokalnymi elitami politycznymi został uznany niewątpliwie Floyd Hunter. Właśnie temu badaczowi zawdzięczamy pierwsze empiryczne badania koncentrujące się na elicie władzy. Zaprezentowany przez uczonego reputacyjno-elitystyczny model analizy lokalnej struktury władzy miał na celu skonfrontowanie relacji między tymi którzy rządzą i tymi, którzy są rządzeni. Badania dotyczące składu oraz wymienialności elity politycznej stały się kanonem oraz inspiracją dla wszystkich późniejszych analiz obejmujących lokalne elity polityczne.

Przedmiotem wystąpienia będzie zaprezentowanie wyników badań dotyczących samorządowych elit politycznych miast na prawach powiatu w województwie śląskim po wyborach 2018 roku. Szczególną uwagę autorka prezentacji pragnie poświęcić zagadnieniu cyrkulacji elity politycznej z punktu widzenia uczestnictwa kobiet w lokalnych strukturach władzy. A także odpowiedzieć na następujące pytania badawcze:

1.  Jaki jest poziom wymiany lokalnych elit politycznych w analizowanych miastach?
2.  Jaka jest struktura socjodemograficzna badanych elit politycznych?
3. Jakie czynniki decydują o awansie członków elity politycznej?
4. Jakie są powody niższej reprezentacji kobiet w strukturach władzy lokalnej?

Wyniki prezentowanych danych stanowią część badań empirycznych przeprowadzonych w 19 miastach na prawach powiatu w województwie śląskim  za pomocą samodzielnie przygotowanego kwestionariusza ankiety. Badanie trwało cztery miesiące, od października 2019 roku do stycznia 2020 roku. Kierując się kryterium pozycyjnym wyodrębnienia elit oraz celowym doborem próby we wskazanych miastach, autorka wystąpienia przebadała członków rad miast na prawach powiatu oraz prezydentów tychże miast. Badanie przebiegało odrębnie dla każdej z grup oraz dla każdego miasta i odbywało się w obecności autorki. Po przeprowadzeniu badania autorka dokonała technicznej procedury kodowania danych oraz stworzyła własną bazę na potrzeby dalszych analiz statystycznych, których wyniki pragnie zaprezentować.